لوحى زیر دیوار شهرى از شهرها یافت شد که در آن نوشته بود:
امام حسین علیه السلام :
وُجِدَ لَوحٌ تَحتَ حائِطِ مَدینَةٍ مِنَ المَدائِنِ فیهِ مَکتوبٌ: أنَا اللّهُ لا إلهَ إلّا أنَا ومُحَمَّدٌ نَبِیّی، عَجِبتُ لِمَن أیقَنَ بِالمَوتِ کَیفَ یَفرَحُ! وعَجِبتُ لِمَن أیقَنَ بِالقَدَرِ کَیفَ یَحزَنُ! وعَجِبتُ لِمَنِ اختَبَرَ الدُّنیا کَیفَ یَطمَئِنُّ [إلَیها]! وعَجِبتُ لِمَن أیقَنَ بِالحِسابِ کَیفَ یُذنِبُ!
لوحى زیر دیوار شهرى از شهرها یافت شد که در آن نوشته بود: من، خدایم و خدایى جز من نیست و محمّد، پیامبرِ من است. در شگفتم کسى که به مرگ یقین دارد، چگونه شادمانى مى کند؟! و در شگفتم کسى که به تقدیر یقین دارد، چگونه غمگین مى شود؟! و در شگفتم کسى که دنیا را آزموده، چگونه به آن اطمینان مى کند؟! و در شگفتم کسى که به محاسبه یقین دارد، چگونه گناه مى کند؟!
عیون أخبار الرضا علیه السلام: ج ۲ ، ص ۴۴ ، ح ۱۵۸